Ap ak bir kilimdir ölüm
Yalımı buz
Yalağı mitil
Zaman öyle bir ücra
Dağları dik
Yarları kilit kilit
Bağırsan çağırsan sesin erişmez
Dikenler ekilmiş yazgına
Kirine kil kıtığı
Yüreğin tike tike doğranmış sevdalarda
Böyle yapılmış akit...
Bir var bir yoksun
Sanki karda bir tilki
Aç bilaç
Dört bir yanın it
Yaşadığın onca zulme karşılık
Bir kuru cansın
Nakit...
Hep o sarı rüzgârların
Ölümcül uğultusu umut sanıldı
Yağmur öksüzü başaklarda
Daha!
Karasaban kırılmış yatar tarlada
Daha aynı inde yaşar
İnek ve insan...
Gecesi
Kör
Kandiisiz
Sevdası dilsizken daha
Hangi zalim tanrının gazabı
Enkazlar doğuran tank...
Neylersin
Tekmil medetlere kilitli dilin
Bir dualar kalmış payına
Ve çekmez zülfikarım zalime
Sararmış kitap yapraklarında
Aliyyül Murtaza...
Yalnızsın
Ufuklar ölüm pususu
Zaman yaralı bir kısrak
Çözülmüş dizlerinin bağı
Ölümü bekler artık
Umut hep gözbebeklerine kurur otağı
Lâkin mümkünler yaralı- bakışlar yıkık...
Hep zemheri kılığında gelirdi azrail
Hep yokluk suretinde can koparırdı
Gayrı ıssızlığa çadır kurdu cümle ölümler
İğne deliğine girsen farketmez
Kaçış yok önüne dağı- taşı yığ
Bütün yollar kapanmış
Bütün geçitlerde çığ...
Bir sonsuz ölüm içinde
Ne ölü
Ne yaşar
Bu köz
Bu izbe
Bu hasret
Mezra...
